Help Irma in haar strijd tegen MS

Help Irma in haar strijd tegen MS

Mijn verhaal

Mijn
verhaal

I got my mind made up, And I ain't gon' stop
Gonna be on top, I got my mind made up
Ik zou zo graag weer gewoon Irma willen zijn
Help jij mij strijden tegen MS?
Elke euro is een stapje dichterbij
Bedankt voor jouw steun!

Wie ben ik en waarom deze crowdfunding?

Ik ben Irma, 48 jaar oud en moeder van vijf fantastische kids, die inmiddels al voor drie stuks -even fantastische- aanhang hebben gezorgd.

Tot mei 2016 leefde ik een ‘normaal’ leven; Ik had een leuke baan, waar ik erg veel voldoening uit haalde, ging graag sporten en was altijd te porren voor een uitje met familie of vrienden. In mei 2016 ging mijn lichamelijke conditie opeens erg achteruit. Kon ik het ene moment vijf kilometer hardlopen, een paar weken later was lopen niet meer vanzelfsprekend en op bijvoorbeeld een krukje stappen onmogelijk.

In eerste instantie werden mijn klachten afgedaan als burn-out; de neuroloog, de fysiotherapeut, de arbo-arts, de huisarts leken deze mogelijkheid het meest waarschijnlijk te vinden. Zelf vond ik deze diagnose erg vreemd, maar aangezien het echt mogelijk schijnt te zijn een burn-out te hebben met alleen maar lichamelijke klachten en ik inderdaad een heel aantal van de bekende burn-out klachten herkende legde ik mij hier bij neer. Ergens leek het voor mij toch niet te kloppen en ik vroeg na een aantal maanden om een nieuwe verwijzing naar de neuroloog. Verschillende onderzoeken werden gepland en uiteindelijk in december werd aangetoond dat het bleek het te gaan om CIDP. Een auto-immuunziekte waarbij je immuunsysteem overactief is en de beschermlaag van de zenuwen aanvalt, waardoor de beschermlaag (myeline) beschadigd wordt en niet meer goed signalen door kan geven. Dit vindt plaats in het perifere zenuwstelsel. Geluk bij een ongeluk: hier is wat aan te doen! Dus in januari 2017 een kuur in het ziekenhuis en gelukkig; de maanden daarna ging het stukje bij beetje beter! Tot oktober datzelfde jaar; nieuwe, vreemde klachten… Opnieuw onderzoeken… En waar in 2016 de MRI geen afwijkingen vertoonde, op de nieuwe MRI-scan waren er helaas wel afwijkingen te zien. Er volgde een jaar waarin ik het ziekenhuis heel goed leerde kennen. Heel wat onderzoeken volgden in het Meander en in het Erasmus. Uiteindelijk kreeg ik in oktober 2018 de diagnose MS. Lucky me… één van de weinigen die de combinatie CIDP en MS heeft…

De diagnose MS is een diagnose die een wereld aan onzekerheden met zich meebrengt. Want het ziektebeeld is totaal niet te voorspellen. Wat vandaag nog lukt, kan morgen onmogelijk zijn. Je instellen op een verloop kan niet, want waar de ziekte bij de één jarenlang rustig blijft, kan de het bij de ander in een razend tempo achteruit gaan. Voor mij geldt dat ik in de twee jaar dat ik de diagnose heb, ontzettend veel heb moeten inleveren. Een stukje lopen lukt bijna niet meer. Onder de douche staan is topsport. Iedere keer dat ik de trap op moet naar boven is er 1 teveel. Een boodschap halen is een enorme uitdaging en doe ik alleen nog als het echt niet anders kan. Het idee dat dit de beste dag is hangt als een donkere wolk boven mijn hoofd en is beangstigend! 

In Nederland zijn er op dit moment alleen medicijnen die het ziekteproces vertragen. Maar in verschillende landen (Rusland, Mexico, Zweden, Israël, India) wordt al jaren aHSCT ingezet met hele goede resultaten! 

Ik kan behandeld worden in Moskou met stamceltherapie. Door deze behandeling kan ik genezen. De behandeling duurt 30 dagen, je wordt opgenomen in het ziekenhuis in Moskou waar ze eerst 5 dagen de stamcellen mobiliseren en oogsten. Daarna vernietigen ze het immuunsysteem met een 4 daagse chemokuur, waarna na 1 dag rust de stamcellen middels een infuus teruggeplaatst worden in het lichaam. Deze gaan een nieuw immuunsysteem vormen dat vrij is van MS. Deze behandeling is revolutionair en kan MS dus genezen. De behandeling kost 55.000 euro. Hiervoor vraag ik om jullie hulp. 

Doneer en maak Irma’s MiSsie mogelijk en help mij genezen van MS!

Want ik zou zo graag weer gewoon Irma willen zijn!

 

Ik ben Esther uit Putten , moeder van 2 dochters
In mei 2014 kreeg ik de diagnose RelapseRemitting MS
En ging gelijk aan de medicatie
Het ging de eerste 4 jaar nog prima, ik was alleen erg gauw moe .
Maar toen ging ik snel achteruit.
Ik liep moeilijk dat bleek een klapvoet te zijn en ik vergat dingen , ging slecht praten .
Dus kreeg ik zwaardere ( tweedelijns) medicijnen en ging revalideren .
Daar kreeg ik een stok en een EVO (brace om mijn been)
Maar toen kon ik nog maar 300 meter lopen.
En werken ging ook niet meer
De medicijnen sloegen niet aan.
En dus konden ze hier niks meer voor mij betekenen.
Na een crowdfundactie, waar familie en vrienden ons geholpen hadden
Kon ik septemer 2019 naar Moskou  voor een stamceltransplantatie (aHSCT)
Ik was een maand in het ziekenhuis daar , en dat was soms wel zwaar .
Maar het was de beste  beslissing ooit !!!
Toen ik thuis kwam gebruikte ik geen hulpmiddelen en cognitief ook stuk beter.
Ben gelijk aan de gang gegaan bij de fysio
Na 4 maanden kon ik alweer 1700 meter lopen en naar 11 maanden ben ik met mijn dochters naar het klimbos geweest.

Mijn doel was om weer 5 km te kunnen lopen
10 maart heb ik de hartstocht gewandeld van 6 km samen met een vriendin
Dus dat is ook gelukt!

Ik ben Ilse Bothof en kreeg op mijn 27e de diagnose MS. Na verschillende klachten die kwamen en weer verdwenen werd de MS echt agressief na de geboorte van mijn dochter. Mijn linkerhand ging spastisch staan en ik kon geen knoopjes dicht doen, veters strikken etc. Inmiddels keek ik met mijn linkeroog slechter bij inspanning, had ik constante tintelingen en gevoelloosheid in mijn lichaam. En niet de vermoeidheid te vergeten. Ik moest echt aan de medicatie maar wilde dit liever nog uitstellen. Ik kaartte stamceltransplantatie in het buitenland bij mijn neuroloog aan maar dit werd zeer afgeraden wegens de risico’s. Toch liet deze behandeling mij niet los en ging ik mensen volgen die wel voor MS naar het buitenland gingen. Op de facebooksite Nederlandse HSCT strijders.

Ik begon met een dieet. Voeding heeft invloed op alles en ik had het idee dat dit hielp. Ik kreeg in ieder geval wel meer energie. Totdat mijn zoontje werd geboren en ik weer een terugval kreeg. De MRI gaf niet veel goeds aan en de neuroloog zei dat ik toch echt aan de medicatie moest en wel aan de 2elijns medicatie.
Ik gaf aan dat dat ik dan toch echt een stamceltransplantatie wilde, de verhalen op Facebook waren zo positief en risico op overlijden 0,3%, ik wilde de gok wagen. Na nog een negatief advies van een second opinion in Amsterdam om niet te gaan, ben ik gegaan. En dit was de beste beslissing van mijn leven. Door de transplantatie is mijn lichaam gereset en staat de MS stil. Met bijkomstig geluk dat de meest vervelend klachten zijn verdwenen, eindelijk al die tintelingen en vermoeidheid weg. Ik heb weer vertrouwen in de toekomst, de slopende MS hangt niet meer boven mijn hoofd te dreigen. Ik heb mijn leven terug!

Liefs Ilse